استاندارد W3C و معتبر سازی کدها
W3C چیست؟ W3C به معنای کنسرسیوم شبکه جهانی وب است. هدف W3C، ارائه مجموعه چارچوب ها و استانداردهایی برای سایت ها است تا بر مشکلاتی نظیر سازگاری با مرورگرهای مختلف مورد استفاده در سراسر دنیا فائق آیند.
این استانداردها تنها یک چارچوب بیشتر نمی باشد ولی طراحان ماهر سایت و برنامه نویسان به آنچه این سازمان می گوید باید به خوبی توجه کنند. در حقیقت بسیاری از شرکت هایی که تقاضای استخدام برنامه نویسان و طراحان وب را دارند، این نکته را عنوان می کنند که کدهای نوشته شده در ساخت سایت توسط طراحان می بایست از لحاظ W3C معتبر سازی شده باشد. اگرچه برای XHTML و HTML این موضوع خیلی مرسوم است ولی اهمیت بیشتر این موضوع وقتی خواهد بود که سایت به طور کامل از CSS استفاده کند.
انتشار استاندارد W3C
"تیم برنرز – لی" شخصی بود که به زیبایی شبکه جهانی وب را در زمانی که اولین مرورگر اینترنتی خود را پیش از سال 1989 میلادی ساخت، اختراع کرد. پیشروان این صنعت بعدها کنسرسیومی را برای استانداردسازی تکنولوژی های استفاده شده در شبکه جهانی وب به وجود آوردند. بدون استانداردسازی، اینترنت به دنیایی که هم اکنون شاهد آن هستیم تبدیل نمی شد. تعامل میان دستگاه ها و ابزارهای مختلف نیازمند رابطی استاندارد و پروتکل های محاوره ای استاندارد برای ارسال و دریافت داده ها و اطلاعات است.
این کار، هدف اصلی W3C است تا استانداردی را انتشار دهد که تمامی کامپیوترها بتوانند با یک زبان مشترک با یکدیگر صحبت کنند و تمامی مرورگرها بتوانند صفحات سایت ها را به گونه ای یکسان و مشابه نمایش دهند. کنسرسیوم همچنین آموزش هایی را به طراحان و برنامه نویسان سایت می دهد به طوریکه آنها بتوانند در کنار هم در ساخت سایتی مناسب با استانداردهای W3C کار کنند.
نتیجه استاندارد سازی W3C چه بود؟
نتیجه تلاش های کنسرسیوم به اینجا رسیده است که فردی در چین با سیستم مکینتاش و یا فردی در کانادا با ویندوز XP هر دو می توانند به سایتی با هاست لینوکس در آفریقای جنوبی دسترسی داشته باشند. البته این در صورتی است که آن سایت با استانداردهای معتبر HTML و کدهای CSS نوشته شده باشد، صفحات وب باید در مرورگرهای مختلف و همچنین در سیستم عامل های متفاوت، نتیجه ای مشابه و یکسان را در پی داشته باشد.
چرا استفاده از استانداردها و کدهای معتبرسازی اهمیت دارد؟
اگرچه تمامی مرورگرها، کدهای HTML را درک می کنند، ولی آنها این کار را به روشی مشابه انجام نمی دهند. هر مرورگر، الگوریتم های خاص خود را در به کارگیری HTML و CSS دارد تا بتواند افکت تصویری مورد نظر را نمایش دهد، چرا که هیچ استانداردی در بیان آنچه که طراحان می خواهند وجود ندارد.
نتیجه این امر آن است که کدی که به نظر در مرورگر اینترنت اکسپلورر به خوبی کار می کند ممکن است در مرورگرهای فایرفاکس، اپرا سافاری و غیره به خوبی کار نکند و یا بالعکس. متاسفانه بسیاری از طراحان، کدهای خود را تنها بر روی یک مرورگر اینترنتی آزمایش کنند و مرورگرهای دیگر، نسخه های مختلف آن ها، و دستگاه های دیگر را نادیده می گیرند.
تقریبا نزدیک به صدها نوع مختلف از مرورگرها وجود دارد و تعداد حتی بیشتری نیز برای کار روی دستگاه های صنعتی، الکترونیکی، کنسول های بازی، تلفن های همراه، و دستگاه های الکترونیکی لوکس دیگر وجود دارد.
امکان آزمایش صفحات سایت در همه این مرورگرها غیر ممکن است. در حالی که آزمایش صفحات سایت در اکثر مرورگرهای مرسوم احتمالا برای اکثر مردم کافی می باشد، ولی طراحان سایتی که می خواهند سایت طراحی شده، در پلتفرم های مختلف به خوبی کار کند می توانند کدهایشان را با استانداردهای W3C بنویسند.
چرا همه طراحان سایت و برنامه نویسان از استانداردهای W3C تبعیت نمی کنند؟
آنها این کار را نمی کنند به دلیل آنکه هیچکدام از ویرایشگرهای HTML معروف، کدهایی که 100 درصد مطابق با استاندارد W3C باشد تولید نمی کنند. هرچه استاندارد جدیدتر باشد، احتمال کمتری وجود دارد که کدهای تولید شده مطابق با آن استاندارد باشد.
در بین تمام ویرایشگرهای HTML موجود، دریم ویور، و ویژوال استودیو، بهترین کدها را تولید می کنند و فرانت پیج بدترین آنها را. تعجبی وجود ندارد که فرانت پیج، که محصولی از مایکروسافت است، کدهایی تولید کند که منحصرا برای استفاده در اینترنت اکسپلورر مناسب است. ویرایشگرهای HTML مرسوم دیگر نیز رتبه ای بین دریم ویور و فرانت پیج را دارا می باشند.
کدهای با دست نوشته شده نیز هیچ تضمینی ندارند که از استانداردها تبعیت کنند مگر آنکه شخصی که کدها را می نویسد با آخرین استانداردها، آشنایی کامل داشته باشد. مشکل دیگری که با آن مواجه هستیم آن است که بسیاری از ویژگی های جالب و جذاب موجود، توسط بسیاری از مرورگرها پشتیبانی نمی شوند.
استاندارد بودن کدهای HTML، تضمینی برای کارکرد صحیح سایت روی تمام مرورگرها نیست
بسیاری از طراحان و برنامه نویسان وب، به عمد 35 درصد از بازدید کنندگان و کاربران را نادیده می گیرند تا بتوانند افکتی را که مورد نظر دارند را پیاده سازی کنند. در برخی حالات، سایت به نظر صحیح کار می کند ولی کارایی لازم را ندارد. منوهای کرکره ای، المان های مرسومی هستند که در برخی از مرورگرهای مرسوم، کار نخواهند کرد.
البته این موضوع ارتباطی به استاندارد بودن یا نبودن کدهای HTML ندارد بلکه مرورگرهای قدیمی برخی کاربران نمی تواند کدهای استاندارد نوشته شده با نسخه های جدید را به درستی پردازش و نمایش دهند.
طراحان خوب، معمولا لینک متنی را جایی در صفحه قرار می دهند تا کاربرانی که به منوها دسترسی ندارند بتوانند از سایت استفاده کنند. با این کار، اکثریت کاربران، به آنچه مطلوب است خواهند رسید و مابقی نیز به کمترین بسنده می کنند.
مخلص کلام
با افزایش تعداد مرورگرها و روند ادامه آن، وجود استانداردی در کد نویسی، به نیازی ضروری بدل شده است. چنانچه شما از کدهایی استفاده می کنید که استاندارد و معتبر نباشند به طوریکه در مرورگر خاصی به خوبی کار نکند، در این صورت، مشکل از جانب شماست.
ولی چنانچه کدهای شما استاندارد باشند ولی در مرورگر خاصی به درستی نمایش داده نشوند، در این حالت باگ از جانب مرورگر است. سازمان W3C سرویس آنلاینی را برای بررسی معتبر بودن کدها به عموم ارائه داده است.
آدرس آن به قرار زیر است: http://validator.w3.org